Het is zondag. Alles is mogelijk want de geplande wandeling met Lies gaat niet door. Niemand verwacht wat van mij vandaag. Dat is het allermooiste cadeau dat ik me kan indenken. Vrije ruimte, de belofte van wat zou kunnen zijn. Als lenteknoppen die op springen staan. Ik verheug me.
Maar zie me hier nu zitten. Nog geen uur nadat Lies appte dat ze toch andere plannen had gemaakt. Ik heb de eettafel ingenomen met alles wat ik zou kunnen en willen doen. De zaterdagkrant. Een studieboek voor mijn werk over traumabehandeling. Big magic, een boek over de kunst van creatief leven dat ik voor een cursus moet lezen. Mijn dagboek. Een schrijfopdracht. Een idee voor een column.
Straks zal ik balen dat er zo weinig uit mijn handen kwam.
Dan had ik beter toch kunnen gaan sporten. Of wandelen. Of met de honden trainen. Een goed gesprek met mijn man voeren. Mijn ouders bellen. Of mijn belangstelling tonen voor Temptation Island waar mijn pubers naar kijken. Hoewel, dat laatste betreur ik eigenlijk niet.
Zoveel te doen. Altijd. Zolang ik me herinner.
Verstond ik maar de kunst om me te vervelen. Om overdag op bed te gaan liggen. Luisteren naar een boek of gewoon slapen. Zoals mijn man. Die is daar heel goed in. Dat is al bijna dertig jaar een eigenschap waaraan ik me irriteer. Ook niet de oplossing van mijn probleem dus.
Ik zou de innerlijke rust willen hebben van een zenboeddhist. Accepteren dat wat ik allemaal wil in mijn leven niet realistisch is. Ik zou kiezen voor wat ik echt wil op basis van mijn diepste verlangens en de rest loslaten. Ik zou verdragen dat dat onrust geeft, maar die onrust niet de kans geven om me van mijn pad te lokken.
Zucht. Nog veel te doen voor ik daar ben.
Herkenbare situatie voor mij ook. Ik geniet tegelijk toch ook van het veel dingen naast elkaar doen en heb een manier gevonden om ze wel af te werken.
Zelf heb ik een heel ander beeld bij de term ‘verveling’ dan jij en anderen hier schetsen. Ik verlang juist niet naar verveling. Ik ken mensen die er letterlijk ziek van zijn geworden. De claims dat je van verveling creatief kunt worden steun ik zeker niet. Verveling kan leiden tot bore-out, een situatie die sterk lijkt op burn-out.
Ik zie twee situaties waar ik naar streef in plaats van het negatieve ‘zoveel te doen’. Eén is de flow”, waarin alles lukt. De ander is de ontspanning, het genieten van wat ik dan ook aan het doen ben, zonder enige dwang van binnen of van buiten.
Heeeeel herkenbaar, zeker ook het echtgenoot gedeelte!
Zo ontzettend herkenbaar! Weer een hele mooie.
Vervelen maakt je creatiever, en daar hebben we allemaal wat aan want je stukjes zijn een cadeautje aan de wereld. Misschien kun je ‘het vervelen’ gaan zien als ‘iets doen’, een werkwoord, in plaats van als ‘niets doen’. Vervelen kan ook samen, leuk te lezen dat je voor een verveelbuddy niet ver hoeft te zoeken 😉
In TROUW las ik: https://www.trouw.nl/nieuws/vervelen-is-een-kunst~b4e90502/
Dat gaat over “vervelen is een kunst”
In Bergen wordt er in museum Kranenburg aandacht aangeschonken:
‘Het Zalig Nietsdoen’ is t/m 24 september te zien in Museum Kranenburgh in Bergen (NH). Tijdens de tentoonstelling zijn er allerlei activiteiten om de kunst van het nietsdoen te beoefenen, zoals yogasessies in de museumtuin en lome films in het Filmtheater Cinebergen. Ook laten denkers, schrijvers en dichters hun licht schijnen over de waarde van nietsdoen. Meer informatie: http://www.kranenburgh.nl
Leuk om een reactie te krijgen! En leuke tip. Hoop dat er weer ruimte ontstaat om lekker naar Museum te gaan. Dat staat normaal ook op mijn lijstje van Dingen Die Ik Graag Wil Doen :).
Hoi Cassandra,
Je schrijft dat je zou willen accepteren dat wat je allemaal WIL in je leven niet realistisch is. Maar misschien is het voortdurend plannen maken wel wie je Bent en is het accepteren van hoe je BENT gemakkelijker dan wat je zou WILLEN.
Dat is ook een route. Dank voor je reactie. Het is leuk om te lezen wat mijn blog oproept. Ik denk dat ik iets doen wat ik echt heel leuk vind, toch fijner vind dan een hele lijst van plannen die alleen als plannen bestaan. Maar ik zal er nog eens over nadenken.