‘Scherpe pennen veranderen helaas niet veel’. Aldus een collega toen ik mijn scherpe pen verkoos boven politiek actief worden. Hij heeft ongelijk. Mijn blog Gestoord heeft iets in gang gezet.
Gestoord gaat over Kees die ’s avonds laat manisch-psychotisch op een randje staat op 60 meter hoogte aan de buitengevel van zijn flat. ‘Als de politie of de crisisdienst komt, spring ik van het balkon!’ Geen loze dreiging: hij zet de boel op scherp. Samen met de onderhandelaars van politie leg ik (zijn psychiater) contact en halen we hem na twee uur uit de levensgevaarlijke situatie. De titel Gestoord slaat echter niet op Kees maar op de gebeurtenissen daarna. Het duurt zeventien uur en kost vier ambulanceritten tussen de spreekwoordelijke kastjes en muurtjes, voor Kees opgenomen wordt op een psychiatrische afdeling.
Anderhalve week na de publicatie van Gestoord op Medisch Contact.nl belt het hoofd van de crisisdienst uit de stad van Kees. ‘We hebben hier allemaal je column gelezen. Het is duidelijk dat er veel is misgegaan. Ik wil graag terugkoppelen wat we naar aanleiding daarvan gedaan hebben’. Naast de formele incidentmelding bij de geneesheer-directeur, is er een casuïstiekbespreking geweest waarin ze uitgebreid stilstonden bij de zwakke plekken in het systeem. Ook de menselijke fouten die gemaakt zijn, bespraken ze zonder te vervallen in het toespelen van de zwartepiet. Natuurlijk is er een grotere context die niet meehielp in het voorkómen van deze gebeurtenissen. Het management gaat daarom versneld structurele dingen veranderen. Om de anonimiteit van Kees (die natuurlijk geen Kees heet) te waarborgen blijf ik uit de details.
Ze hebben hem zelf overigens nog niet hierover geïnformeerd. Dat gaan ze alsnog doen.
Gestoord is veel gelezen. Uit de reacties blijkt dat zorgverleners uit allerlei hoeken er van alles in herkennen. Schokkend en alarmerend vind ik dat. Maar dit beloop is hoopvol. Na het telefoongesprek voel ik me iets lichter. Systemen zijn vaak onverdraaglijk maar de mensen die in deze systemen functioneren, kunnen een verschil maken.
Ik blijf schrijven.
Een prachtig resultaat, hoe druppel-op-de-gloeiende-plaat ook in het grotere geheel. Hou vol, soms is zelfs in deze tijd de pen machtiger dan het zwaard – dat je volgens je eed sowieso niet mag gebruiken, geloof ik. En met jouw schrijfstijl dring je misschien wel tot de botste koppen door ;-).
Heel mooi om te horen dat het niet voor niets is geweest. Blijf schrijven en hopelijk ook eens wat vrolijker.