Ik lees voornamelijk ’s nachts op mijn e-reader, maar eens per jaar tijdens de boekenweek koop ik een boek van papier. Liefst iets heel nieuws, buiten mijn comfortzone. Een restant uit mijn jeugd toen we wekelijks naar de bieb gingen maar tijdens kinderboekenweek in de boekhandel een boek mochten uitkiezen ‘om te houden’. Mijn vondst van vorige week moet ik echt met jullie delen.
De terugkeer van de wespendief is de titel van de graphic novel waarmee de Nederlandse Aimée de Jongh in 2014 debuteerde. Ik hou eigenlijk helemaal niet van strips maar dat blijkt een vooroordeel. Het boek gaat over Simon, een boekhandelaar in crisistijd die vreest zijn zaak te moeten sluiten. Als hij getuige is van een zelfmoord triggert dat jeugdherinneringen die hij heel diep weggestopt had. De Jongh illustreert met haar verhaal hoe traumatische ervaringen het leven van mensen kunnen bepalen. Ze gebruikt nauwelijks tekstwolkjes. Dat is ook niet nodig want haar zwart-witte pentekeningen zijn bijzonder veelzeggend. Het is ongelooflijk knap hoe ze tijd, emotie, beweging en perspectief in haar tekeningen weet te leggen. Die beeldtaal is indringend en verleidend. Ik las het boek in een ruk uit. Een tip voor mijn vakgenoten: het is ook bruikbaar als psycho-educatie materiaal bij traumabehandelingen of voor naasten van mensen met traumatische ervaringen.
Ik heb meteen haar nieuwste boek besteld (Zestig lentes), ook al zo prachtig. Ze blijkt overigens heel bekend (vooral buiten Nederland) en heeft allerlei prijzen gewonnen. Hoe ik haar heb kunnen missen, begrijp ik niet maar ik heb er weer een favoriete schrijver bij. Koop (haar) boeken en ga lezen!